Een paar weken gaan voorbij. Mijn waardes na de Mola zwangerschap zijn uiteindelijk goed gebleven. De periode van onzekerheid, bloedprikken, onderzoeken en angst zijn eindelijk voorbij.
Het is afgelopen maar nooit afgesloten…
Daar komt het laatste telefoontje van mijn gynaecoloog. ‘’Je lichaam is schoon je zou het weer opnieuw mogen proberen voor een zwangerschap.’’ krijg ik te horen.
Wel moet ik rekening houden met het feit dat bij een volgende zwangerschap de kans groter is dat het weer terug komt als bij iemand die nog nooit mola heeft gehad.
Veel onderzoeken, ziekenhuis bezoeken, bloedprikken gaat er weer allemaal bij horen zegt de gynaecoloog. Hij wilt dat we nadenken of we maar vooral ik daar weer klaar voor ben. Dit heeft niet alleen lichamelijk maar ook mentaal veel impact.
Hij wenst ons het beste en staat voor ons klaar wanneer dit weer nodig is. Hij blijft mijn gynaecoloog voorlopig. Ook het ziekenhuis staat voor ons klaar als we hulp nodig hebben bij het verwerken.
Dat was het dan echt, het laatste gesprek over deze nachtmerrie.
It’s done. 4 januari een datum die altijd in ons hart zit.
Na een paar keer met Jeffery goed gepraat te hebben besluiten we er gewoon meteen weer voor te gaan.
Het kan zomaar zijn dat het een jaar duurt voor het weer lukt. We willen er niet teveel mee bezig zijn en zien wel wat er gebeurt.
De gedachten over alle ziekenhuisbezoeken opnieuw, al die naalden elke week weer in m’n arm al die onderzoeken keer op keer is iets waar ik nooit naar uit zal kijken maar het is ook iets wat er nu eenmaal is en wat altijd zal blijven.
Het was een vreselijke nachtmerrie en we zullen ze nooit vergeten maar we gaan ons er niet door laten verslaan.
Wij willen een gezin en daar gaan we samen voor hoe moeilijk het af en toe ook zal zijn.
Er gaan een aantal weken voorbij en ik heb een paar zwangerschapstesten gekocht.
Ik weet dat het lang kan duren voor het weer raak is maar om de één of andere reden heb ik het gevoel dat het meteen raak zal zijn.
1,5 weken later moet ik weer menstrueren.
De vorige zwangerschap had ik bij 3 weken en 3 dagen een positieve test in mijn handen. Ik twijfel heel erg of ik dit keer weer zo vroeg een test ga doen. Ergens ben ik op van de zenuwen en wil ik het zo snel mogelijk weten maar aan de andere kant juist helemaal niet. Alles wat er weer bij komt kijken gaat toch bewust en onbewust door je heen.
Dan denk ik aan iets wat de gynaecoloog zei. ´´Hoe eerder je erachter bent dat je zwanger bent hoe eerder je er achter kan komen of de mola terug komt.
Een paar dagen later precies bij 3 weken en 3 dagen besluit ik toch al een test te doen.
Ik heb van te voren al een heel sterk gevoel. Mijn gevoel is dat de test positief zal zijn maar ik heb er een negatief gevoel over…
Ik ben terug vanuit mijn werk en pak een test. De vorige keer deed ik de test ook smiddag´s dus ik dacht dat kan nu ook wel.
Ik pak weer een kruidvat en clearblue test deze werken het beste bij mijn hormonen.
Ik doe de test en leg weer net als de vorige keer een papiertje over de test. Ik wil mezelf niet steeds gek maken en elke 3 seconden op de test kijken. De timer op mijn mobiel loopt langzaam af en ik mag gaan kijken..
Klopt mijn voor gevoel en is de test positief?
Lees het volgende week.
Comentários