De termijn echo.

9 weken echo. Ze begint de echo en we zien meteen al echt een kindje met vormen en zelfs kleine armpjes en beentjes.  Het hartje zien we mooi kloppen en ik vraag of we er even kort naar mogen luisteren. Nee dat doen we niet bij deze echo zegt mevrouw meteen heel bot. (Ik kon haar wel schieten zoals je wel begrijpt denk ik..) Op haar korte en niet vriendelijke antwoord ging ik meteen in en zei o ik dacht dat dat normaal juist altijd wel even gedaan werd... Heel kort dan even kwam er net aan uit met een zucht. Ondanks het chagerijnige humeur van de echoscopiste was het heerlijk om 6 volle seconde (meer kregen we niet) te luisteren naar het hartje van onze kleine.  Ze zag niks geks en leek het belang van deze echo niet te begrijpen.  Ik legde nog een keer uit over de mola zwangerschap en werd weer een beetje schaap achtig aangekeken om het maar even makkelijk uit te leggen. Alles was goed volgens haar dus we mochten weer gaan.  Toen we in de auto zaten belde ik de verloskundige om de echo te bespreken en we maakte een afspraak voor de echo van 12 weken. De termijn echo. We hebben een paar dagen voor de afspraak in de verloskundige praktijk de termijn echo.  De zenuwen blijven. Jeffery heeft in zijn familie erfelijke nier problemen, daar blijf je dan toch wel extra nerveus voor.  Er word nu al extra gekenen naar de nieren maar het echte grote onderzoek word door een specialist in het ziekenhuis met 20 weken gedaan.  Ze kijkt alles goed na en laat alles heel mooi en rustig zien. Zo bijzonder en gek tegelijk dat dit levende mensje gewoon echt al met alles erop en eraan in mijn buik groeid.  Ze gaat elk orgaan wat al zichtbaar is rustig na en legt over alles wel iets uit. Zelfs de vingers en tenen zijn al te zien.  Na een lange, rustige en hele fijne echo lijkt alles voor nu goed te zijn. Een week later hebben we met 13 weken een vervroegde geslachtsecho. Ik je heb al een heel sterk voorgevoel maar het is natuurlijk 50/50.  Je hoort altijd het cliché het maakt niet uit of het een jongen of een meisje word als het maar gezond is.  Ik dacht altijd dat zal vast wel echt zo zijn maar dat hoor je ook te zeggen..  Maar nu het echt zover is kan ik oprecht zeggen dat het helemaal niks uit maakt. Gezondheid staat echt boven alles.  Voordat we vertrekken schrijven we allebei op een papiertje op of we denken dat het een jongetje of een meisje word.  Mijn ouders mogen mee naar de geslachts echo om even te spieken naar de kleine.  Ik heb 10000 filmpjes gekeken hoe je kan zien via een echo welk geslacht je kindje heeft en ben benieuwd of ik het zelf zou kunnen zien.  We zitten in de wachtkamer te wachten tot we naar binnen mogen.. Ben jij net zo nieuwsgierig over het geslacht lees dan volgende week weer en vergeet je niet aan te melden zodat je automatisch bericht krijgt wanneer er een nieuwe blog online staat.