Wanneer we een beetje gesetteld zijn in het huisje en we bijna gaan eten merk ik dat het toch regelmatig door mijn hoofd spookt. Hoe fijn het ook is even weg te zijn van thuis het gevoel wat hierbij komt kijken kan ik niet helemaal uitzetten.
De openhaard staat aan en ik zit met mijn moeder aan tafel. Ik zit lekker dicht bij de openhaard. De tv staat aan en de mannen kijken tv. Kortom de sfeer is heel ontspannen en relaxed. Helaas voel ik me niet helemaal zo. Aan de ene kant ben ik wel heel ontspannen maar aan de andere kant merk ik dat ik bij bijna alles denk wat als… Stel dat… Hoe dan verder.??
De dagen die volgen gaan niet anders. Het is gezellig en ontspannen, we doen af en toe een uitstapje en af en toe lekker in het huisje ons eigen ding allemaal. Toch blijf ik bij alles steeds even denken aan wat de gynaecoloog gezegd heeft.
We zijn weer thuis.
Al snel ben ik eraan gewend dat ik na mijn werk langs het ziekenhuis moet. Sterker nog ik merk dat de balie medewerkers me beginnen te herkennen, wat natuurlijk wel aardig is maar aan de andere kant niet hoort.
We zijn een aantal dagen verder en inmiddels heb ik al weer bloed geprikt. Ik ben toch wel meer gespannen geweest dit keer tijdens het prikken. Het gaat om die buisjes die op dat moment vol moeten. Daarin zit het antwoord.. Ik blijf het dubbel vinden dat alles elke keer helemaal naar een gespecialiseerd ziekenhuis moet. Dat ze meer onderzoek hiernaar willen doen sta ik helemaal achter maar kunnen ze het niet gewoon eerst hier testen dan weet ik de dag erna de uitslag en dan opsturen?? Zou toch een hoop spanning schelen en niet alleen voor mij denk ik.
Ondertussen ben ik thuis veel zelf aan het uitzoeken. Er is wetenschappelijk eigenlijk nauwelijks tot bijna niets over bekent. Ze weten dat het een vorm van kanker is en dat het in je baarmoeder zit tijdens een zwangerschap. Dat zijn de grote lijnen. Verder is er niets over bekent.
Ik ga opzoek naar een aantal forums om te kijken of er misschien iemand is die toch net iets meer weet of gehoord heeft. Na een hele poos zoeken kom ik erachter dat een verloskundige te horen heeft gekregen dat ze de regels en richtlijnen gaan aanpassen. Wanneer dit precies zou gaan gebeuren is nog niet duidelijk maar dit kan geen maanden meer duren als het al bekent is bij een verloskundige. Ze zouden de regel over het tijdsbestek gaan aanpassen. Dit wil zeggen dat je niet meer 2 maanden clean moet zijn maar alleen maar 3 keer goede waarden onder de 3 en je zou weer helemaal gezond en oké zijn. kortom je mag het dan zelfs weer opnieuw proberen om zwanger te worden, geen verdere onderzoeken meer, eindelijk klaar om het een plek te geven en af te sluiten.
Als je een mola zwangerschap gehad hebt is één van de meest vervelende regels die vele onderzoeken en onzekerheden al die tijd voor maanden lang. Vooral ook de onzekerheid over wanneer het eventueel weer zou mogen dat je het opnieuw gaat proberen. Het is heftig, het is vreselijk, het is iets wat je niemand toewenst! Toch blijft die kinderwens in je zitten. Het is een gevoel wat samen gaat met heel veel angst maar die kinderwens gaat niet weg. Als die er eenmaal is en je hebt die wens al je hele leven dan is daar toch echt wel iets meer voor nodig om dat weg te krijgen.
Maar wat zijn mijn waarden?? Zijn ze nog steeds niet gezakt of gaat het weer goed en had mijn lichaam gewoon even een pauze ingelast?